μανιφέστο ρεαλισμού

Να ζωγραφίσουμε τις λέξεις

Να γίνουν πάλι σ'αγαπώ

Να καταργήσουμε τους τοίχους

Να φωνάξουμε τους ήχους δυνατά

Να δώσουμε φωνή στα ψάρια

Να φτιάξουμε πισίνες στα βουνά

Να βάλουμε σκηνή στη θύελλα

Να ρίξουμε στ' αυτοκίνητα λουλούδια

Να περπατήσουμε στις άκρες

Να κοιμηθούμε ανάποδα στις πόρτες

Να τεντώσουμε σκοινιά στις συνειδήσεις μέσα

Να πετάξουμε πουλιά πάνω στα σύρματα

Να σηκώσουμε πέτρες στα ταβάνια

Να φυσήξουμε την άμμο απ'το γιαούρτι

Και να πιούμε ξανά το γάλα άσπρο

Να κατεβάσουμε στις μέρες χώματα

Να φράξουμε το χρόνο

Να δώσουμε στις σκέψεις μας χορό

Και να κάνουμ' άκρη το φίδι να περάσει

Να πάρουμε λίγο, τις κορυφές από τα δέντρα

Και να πνίξουμε στη θάλασσα ρολόγια

       Κι ύστερα θα'ρθω,

                                να φιληθούμε στο στόμα τίμια

Και τις κουρτίνες, θα τις παίρνει ο άνεμος